ویژگی های خاص فنل چیست
فنل (اسید کربولیک نیز نامیده می شود) یک ترکیب آلی معطر با فرمول مولکولی C6H5OH است. این یک جامد بلوری سفید است که فرار است. این مولکول از یک گروه فنیل (−C6H5) متصل به یک گروه هیدروکسی (−OH) تشکیل شده است. به میزان کمی اسیدی ، به رسیدگی دقیق نیاز دارد زیرا می تواند باعث سوختگی شیمیایی شود.
فنل ابتدا از قطران ذغال سنگ استخراج می شد ، اما امروزه در مقیاس وسیعی (حدود 7 میلیارد کیلوگرم در سال) از مواد خام حاصل از نفت تولید می شود. این یک کالای مهم صنعتی به عنوان پیش ماده بسیاری از مواد و ترکیبات مفید است. [8] این ماده در درجه اول برای سنتز پلاستیک و مواد مربوط به آن استفاده می شود. فنل و مشتقات شیمیایی آن برای تولید پلی کربنات ها ، اپوکسی ها ، باکلیت ، نایلون ، مواد شوینده ، علف کش هایی مانند علف کش های فنوکسی و داروهای دارویی متعدد ضروری است.
خواص فنل
فنل یک ترکیب آلی است که به میزان قابل توجهی در آب حل می شود و حدود 84.2 گرم در 1000 میلی لیتر (0.895 میلی متر) حل می شود. مخلوط همگن فنل و آب در نسبت توده فنل به آب 2.6 ~ و بالاتر امکان پذیر است. نمک سدیم فنل ، فن اکسید سدیم ، بسیار محلول در آب است.
اسیدیته
فنل یک اسید ضعیف است. در محلول آبی در محدوده pH ca. 8 - 12 با آنیون فنولات C6H5O− (که فنوکسید نیز نامیده می شود) در تعادل است:
C6H5OH ⇌ C6H5O− + H +
ساختارهای تشدید آنیون فن اکسید
یک توضیح برای اینکه اسید فنل از ترکیبات آلیفاتیک حاوی یک گروه -OH اسیدی تر است ، تثبیت رزونانس آنیون فن اکسید توسط حلقه معطر است. به این ترتیب ، بار منفی اکسیژن از طریق سیستم pi به اتمهای اورتو و پارا کربن تقسیم می شود. یک توضیح جایگزین شامل چارچوب سیگما است ، با این فرض که اثر غالب القای کربنهای ترکیبی sp2 الکترونگاتیوی تر است. برداشت نسبتاً قویتر القایی از تراکم الکترون که توسط سیستم sp2 در مقایسه با سیستم sp3 فراهم می شود ، امکان ایجاد ثبات زیادی در اکسیانیون را فراهم می کند. در تأیید توضیحات دوم
منبع:
https://en.wikipedia.org/wiki/Phenol