خرید و فروش مواد شیمیایی در اصفهان

درباره پودر اکسید آهن Fe3O4
اکسید آهن (II, III) (Fe3O4) یک منبع آهن بسیار نامحلول و از نظر حرارتی پایدار است که برای کاربردهای شیشه ای، نوری و سرامیکی مناسب است. اکسید الکتریسیته را هدایت نمی کند. با این حال، اکسیدهای خاصی از ساختار پروسکایت دارای رسانایی در کاتدهای سلول های سوختی اکسید جامد و سیستم های تولید اکسیژن هستند. آنها ترکیباتی هستند که حداقل یک آنیون اکسیژن و یک کاتیون فلزی دارند. آنها به طور کلی در محلول های آبی (آب) نامحلول هستند و بسیار پایدار هستند، و آنها را برای سازه های سرامیکی، به سادگی تولید کاسه های سفالی برای دستگاه های الکترونیکی پیشرفته، و برای اجزای ساختاری سبک وزن در هوا فضا و کاربردهای الکتروشیمیایی مانند سوخت مفید می کند. که رسانایی یونی از خود نشان می دهند. اکسیدهای فلزی انیدریدهای اکسید آهن (FeO) با خلوص بالا (99.999٪) هستند، بنابراین می توانند با اسیدها و عوامل کاهنده قوی در واکنش های ردوکس واکنش دهند. اکسید آهن همچنین می تواند به ذرات، قطعات، پودرها، اهداف کندوپاش، قرص ها و نانوپودرها تبدیل شود. در بیشتر موارد، اکسید آهن معمولاً بلافاصله در دسترس است. خلوص بالا، فرم های زیر میکرونی و نانوپودر را می توان در نظر گرفت. سایر اطلاعات فنی، تحقیقاتی و ایمنی (MSDS) را ارائه دهید. در صورت تمایل به خرید پودر اکسید آهن Fe3O4 به صورت عمده می توانید برای دریافت آخرین قیمت استعلام ارسال کنید.

پودر اکسید آهن Fe3O4 چگونه تولید می شود؟
Fe3O4 توسط واکنش Schikorr تولید می شود. این واکنش هیدروکسید آهن (II) (Fe(OH)2) را به اکسید آهن (II, III) (Fe3O4) تبدیل می کند. در شرایط بی هوازی، هیدروکسید آهن (Fe(OH)2) در آب اکسید می شود و مگنتیت و هیدروژن مولکولی را تشکیل می دهد. واکنش Schikorr این روند را توضیح می دهد.
3Fe(OH)2→Fe3O4 + H2 + 2H2O
هیدروکسید آهن مگنتیت هیدروژن آب.

کاربردهای پودر اکسید آهن Fe3O4
Fe3O4 که معمولاً با نام‌های اکسید آهن سیاه، مگنتیت و اکسید آهن سیاه شناخته می‌شود، می‌تواند در زمینه‌های مختلفی استفاده شود، به عنوان مثال:
اکسید آهن (II, III) به عنوان یک رنگدانه سیاه که به نام سیاه مریخ نیز شناخته می شود استفاده می شود.
در فرآیند هابر به عنوان کاتالیزور استفاده می شود.
در واکنش تغییر آب و گاز استفاده می شود.
نانوذرات Fe3O4 در اسکن MRI به عنوان تضاد در برابر آن استفاده می شود.
از فولاد در برابر زنگ زدگی محافظت می کند.
یکی از مواد تشکیل دهنده ترمیت است که برای برش فولاد استفاده می شود.

عملکرد پودر اکسید آهن Fe3O4:
اکسید آهن دارای فرومغناطیس است. اگر شعاع ذرات تشکیل شده در سطح نانومتری باشد به آن ذرات فرومغناطیسی می گویند.

پارامتر فنی پودر اکسید آهن Fe3O4:
مورد آزمایشی 01 02
محتوای Fe3O4≥﹪ 99 99
میزان رطوبت ≤﹪ 0.7 0.7
محلول در آب ≤﹪ 0.4 0.4
Residue On Sieve (325mesh) 0.3 0.3
جذب روغن (ml/100g) 21 21
مقدار PH 7.0 7.0
قدرت رنگدانه ﹪ 99 99

کاربرد پودر اکسید آهن Fe3O4:

1. می تواند مواد ضبط مغناطیسی، جداکننده مغناطیسی با گرادیان بالا، مواد جذب مایکروویو، پوشش های ویژه تولید کند.

2. به طور گسترده به عنوان یک حامل برای مواد مختلف دارویی برای تشکیل یک سیستم دارورسانی هدفمند مغناطیسی استفاده می شود. برای جداسازی سلول های ایمنی مغناطیسی، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی هسته ای و سایر جنبه ها استفاده می شود.

3. برای ابزار دقیق، مهر و موم گاز، مهر و موم خلاء و غیره استفاده می شود.

شرایط نگهداری پودر اکسید آهن Fe3O4:
پودر اکسید آهن Fe3O4 باید در خشک، خنک و آب بندی محیط ذخیره شود، نمی تواند در معرض هوا قرار گیرد، علاوه بر این، با توجه به حمل و نقل کالاهای معمولی، باید از فشار سنگین جلوگیری شود.

بسته بندی و حمل و نقل پودر اکسید آهن Fe3O4:
در داخل کیسه های پلاستیکی دوتایی بسته بندی شده است که می توان آن را با آرگون در خلاء پر کرد. می توان آن را جاروبرقی زد و برای محافظت با آرگون پر کرد.
بسته بندی پودر اکسید آهن Fe3O4: بسته بندی خلاء، 100 گرم، 500 گرم یا 1 کیلوگرم / کیسه، 25 کیلوگرم / بشکه، یا به عنوان درخواست شما.
حمل و نقل پودر اکسید آهن Fe3O4: پس از دریافت پرداخت، می توان از طریق دریا، هوا، از طریق اکسپرس در اسرع وقت حمل کرد.

بیشتر بدانید: روش تولید اکسید آهن

منبع

https://www.nanotrun.com/iron-oxide-fe3o4-cas-1317-61-9-p00156p1.html?gclid=Cj0KCQiAzfuNBhCGARIsAD1nu–GZLmR74KLJT1QESqCoqmBr-hBXaW06QbyCxmQJ1Xk4SavgkxsXUsaApZkEALw_wcB

برخی از ترکیبات شیمیایی به سادگی با نام فرمولی خود شناخته می شوند - برای مثال دی اکسید کربن. اما در جایی که یک ترکیب برای سال‌ها به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولاً نام‌های آشنا دارد که فرمول استاندارد را تحت الشعاع قرار می‌دهد. در برخی موارد این نام ها به راحتی در جامعه شیمیایی استفاده می شود. اگر از H2O به عنوان آب یاد کنید، هیچ کس ابرویی را بالا نخواهد برد. اما نام‌های سنتی دیگر اکنون کمی عجیب و غریب و قطعا قدیمی به نظر می‌رسند. مطمئناً این مورد در مورد سود سوزآور است که به عنوان لیوان نیز شناخته می شود (این L-Y-E است).

آنچه در اینجا با آن سروکار داریم هیدروکسید سدیم است، قوی ترین قلیایی که احتمالاً در استفاده روزمره با آن مواجه می شویم. این پایه قدرتمند یک ترکیب یونی ساده سدیم با یک یون هیدروکسید - ترکیبی با بار منفی از تک اتم‌های اکسیژن و هیدروژن است. هیدروکسید سدیم بسیار خورنده است و باید با احتیاط از آن استفاده کرد.

با دست یک بطری سدیم هیدروکسید NaOH را بردارید

منبع: © Shutterstock

این ترکیب مدت‌ها قبل از شناسایی مورد استفاده قرار می‌گرفت، با دستور العمل‌هایی برای ساخت محلول ضعیف (با نفوذ خاکستر گیاهی با آب) به مصریان باستان و بابلی‌ها برمی‌گردد. ترکیبی از لیمو و روغن زیتون وجود دارد که برای تولید یک محصول معمولی استفاده می‌شود و بر روی یک لوح سفالی با قدمت حدود 4800 سال شرح داده شده است. در آن زمان، البته، هیچ کس سرنخی نداشت که از چه چیزی استفاده می کنند. شناسایی واضح ماهیت ماده باید منتظر کشف عنصر سدیم توسط هامفری دیوی بود که او با الکترولیز هیدروکسید سدیم مذاب در سال 1807 تولید کرد.

خود هیدروکسید سدیم در دمای اتاق یک جامد سفید رنگ با قوام مومی است. معمولاً به صورت گلوله یا پولک تولید می شود و باید در ظروف دربسته نگهداری شود زیرا رطوبت سنجی است - از هوا در آب می گیرد تا در ته شیشه حل شود. هنگامی که عمداً در آب حل می شود، این کار را به راحتی انجام می دهد و مقدار مناسبی گرما از خود خارج می کند.

یک ظرف گلوله هیدروکسید سدیم

منبع: © Shutterstock

وجود نام های رایج برای این ترکیب اولین سرنخ از این است که این ماده ای با کاربردهای گسترده است. در خانه، هیدروکسید سدیم اغلب برای رفع انسداد فاضلاب استفاده می شود، زیرا برهمکنش آن با چربی هاست که احتمالاً با تبدیل آنها به مواد محلول باعث انسداد می شود. از همین فرآیند در نظافت صنعتی استفاده می شود، جایی که از محلول داغ هیدروکسید سدیم برای چربی زدایی ماشین آلات و مخازن ذخیره سازی استفاده می شود.

ما به مواد ساخته شده از چربی ها توسط هیدروکسید سدیم باز خواهیم گشت، زیرا اساس فرآیند صنعتی است که سود سوزآور را به یک ماده ضروری تبدیل کرده است. مطمئناً نیاز به استفاده صنعتی از این ماده وجود دارد، زیرا زهکش های مسدود شده به سختی می توانند 50 تا 60 میلیون تن ترکیبی را که جهان هر سال مصرف می کند، تشکیل دهد. بیشتر هیدروکسید سدیم با الکترولیز محلول کلرید سدیم تولید می شود و کلر و هیدروژن تولید می شود و هیدروکسید سدیم در محلول باقی می ماند.

در گذشته با مصریان و بابلیان باستان، ما شاهد اولین استفاده قابل توجه از هیدروکسید سدیم هستیم. آنها احتمالاً به طور تصادفی هنگام تلاش برای شستن خاکستر کشف کردند که آبی که از خاکستر سبزیجات عبور کرده بود خاصیت خاصی پیدا کرد. روغن یا چربی را به چیزی متفاوت تبدیل کرد، چیزی که به عنوان صابون شناخته می شد. این فرآیند به خودی خود قابل توجه بود، زیرا ماده‌ای را مصرف می‌کرد که در آب حل نمی‌شد و آن را محلول می‌کرد - اما بیشتر با کشف (احتمالاً تصادفی) که این محصول جدید به تمیز شدن همه چیز کمک می‌کرد.

صابون

منبع: © Shutterstock

در سطح شیمیایی، صابون در ساده ترین شکل خود بدون تمام بوها و ظرافت ها، نمک یک اسید چرب است. روغن ها و چربی ها حاوی مخلوطی از اسیدهای چرب هستند که با مولکول گلیسرول به هم پیوند خورده و تری گلیسیرید را تشکیل می دهند. هیدروکسید سدیم تری گلیسیرید را می شکند و اسیدها را به نمک های سدیم تبدیل می کند و مانند پیه سدیم و پالمیتات سدیم تولید می کند. این نمک ها به عنوان سورفکتانت عمل می کنند، موادی که کشش سطحی مایعات را کاهش می دهند. آنها گلوله های کوچکی را در اطراف ذرات چربی تشکیل می دهند و از آبگریز بودن گریس جلوگیری می کنند و اجازه می دهند آن را حل کرده و توسط آب منتقل شود.

فرآیندهای مدرن ساخت صابون، اگرچه هنوز بر اساس ترکیبی از یک قلیایی قوی مانند هیدروکسید سدیم و روغن ها یا چربی ها است، بعید است که با مخلوط مستقیم هیدروکسید سدیم و چربی بچسبد، زیرا صابون تولید شده بسیار خشن است. هر گونه هیدروکسید سدیم باقیمانده می تواند اثر فاجعه باری داشته باشد، زیرا روغن ها و چربی ها را در پوست و گوشت حل می کند و سوختگی های عمیقی به جا می گذارد. در نهایت، هیدروکسید سدیم گوشت را به طور کامل حل می کند، و برای از بین بردن قتل های جاده ای (و قربانیان قتل) استفاده شده است. عملاً تمام صابون‌های اولیه (که اغلب «صابون لیمو» نامیده می‌شود) خشن بودند و پوست را قرمز می‌کردند.

شخصی که بستنی درست می کند

منبع: © Shutterstock

به طور نگران کننده ای، قابلیت مخرب هیدروکسید سدیم در حال حاضر در فرآیندهای مختلف غذایی صنعتی، از حذف fr استفاده می شود.

هیدروکسید سدیم کاربرددهای بسیاری در صنایع گوناگون دارد. برای مطالعه کاربرد هیدروکسید سدیم به شرکت بیسموت بروید.

منبع

https://www.chemistryworld.com/podcasts/sodium-hydroxide/3005955.article

هیدروکسید سدیم
دانلود pdf هیدروکسید سدیم چیست؟
هیدروکسید سدیم که به آن سود سوز آور یا لیمو نیز می گویند، یک ماده شیمیایی ساخته شده به شدت خورنده است. هیدروکسید سدیم به ویژه برای توانایی آن در تغییر شیمیایی چربی ها در فرآیندی به نام صابون سازی مفید است. در صنعت به عنوان یک معرف شیمیایی، برای ساختن صابون و در پخت و پز برای درمان برخی غذاها استفاده می شود. هیدروکسید سدیم معمولاً به شکل خالص به صورت گلوله های سفید یا محلول آب فروخته می شود.

چه کسانی در معرض هیدروکسید سدیم هستند؟

هر فردی که از محصولات حاوی هیدروکسید سدیم استفاده می کند، ممکن است در معرض آن قرار گیرد. هیدروکسید سدیم ممکن است در صنعت و تحقیقات استفاده شود. هیدروکسید سدیم در برخی از پاک کننده های خانگی مانند پاک کننده های فاضلاب و پاک کننده های فر وجود دارد. همچنین در تهیه صابون های خانگی و تمیز کردن چوب (مانند عرشه) قبل از رنگ آمیزی استفاده می شود.

چگونه هیدروکسید سدیم می تواند بر سلامت من تأثیر بگذارد؟

هیدروکسید سدیم می تواند باعث سوختگی جدی شود. اگر وارد چشم شود می تواند باعث نابینایی شود. در حالی که هیدروکسید سدیم تبخیر نمی شود، اگر غبار یا پودر هیدروکسید سدیم استنشاق شود، می تواند باعث آسیب شدید ریه شود.

چقدر احتمال دارد که هیدروکسید سدیم باعث سرطان شود؟

وزارت بهداشت و خدمات انسانی (DHHS)، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) و آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) هیدروکسید سدیم را برای سرطان زایی در انسان طبقه بندی نکرده اند.

سدیم هیدروکسید چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟

هیچ مطالعه ای در مورد اثرات سلامتی کودکان در معرض هیدروکسید سدیم وجود ندارد. اثرات مشاهده شده در کودکانی که بطور تصادفی در معرض هیدروکسید سدیم قرار گرفته اند مشابه اثرات مشاهده شده در بزرگسالان است.

آیا آزمایش پزشکی وجود دارد که نشان دهد آیا در معرض هیدروکسید سدیم قرار گرفته ام یا خیر؟

هیچ آزمایش پزشکی برای قرار گرفتن در معرض هیدروکسید سدیم وجود ندارد.

چگونه می توانم خطر قرار گرفتن در معرض هیدروکسید سدیم را کاهش دهم؟

محصولات حاوی هیدروکسید سدیم را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. هنگام کار با محلول های هیدروکسید سدیم، همیشه دستورالعمل های محصول را دنبال کنید. دستکش های لاتکس یا نیتریل بپوشید و آنها را از نظر سوراخ بررسی کنید. برای محافظت از پوست خود آستین بلند و شلوار بپوشید و در صورت خیس شدن لباس ها را با احتیاط بیرون بیاورید تا از پخش شدن هیدروکسید سدیم روی پوست خود جلوگیری کنید. اگر هیدروکسید سدیم روی پوست یا چشم‌هایتان وارد شد، به خوبی با آب بشویید و در صورت تداوم تحریک از پزشک کمک بگیرید. در صورت بلعیده شدن سدیم هیدروکسید، کمک های فوری پزشکی دریافت کنید و باعث استفراغ نشوید.

از کجا می توانم اطلاعات بیشتری در مورد سدیم هیدروکسید دریافت کنم؟

https://bismoot.com/blog/%d8%b3%d8%af%db%8c%d9%85-%d9%87%db%8c%d8%af%d8%b1%d9%88%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

اگر در مورد هیدروکسید سدیم نگرانی دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.
منبع

https://www.vdh.virginia.gov/epidemiology/epidemiology-fact-sheets/sodium-hydroxide/

در این متن می آموزیم که چگونه هیدروکسید سدیم با استفاده از فرآیند کاستنر-کلنر، دیافراگم نلسون و سلول های غشایی تولید می شود. همچنین معادلات شیمیایی را بررسی خواهیم کرد.

تولید صنعتی
کاغذ، صابون و (برخی) لباس چه وجه مشترکی دارند؟ برای ساختن آنها باید از هیدروکسید سدیم (NaOH) استفاده کنیم! از سال 2004، ما سالانه 60 میلیون تن متریک در سراسر جهان تولید می کنیم! همانطور که می توانید حدس بزنید، فرآیندهای صنعتی برای هیدروکسید سدیم بنابراین بسیار کارآمد شده اند.

بیایید نگاهی به اولین روش استفاده شده برای ایجاد آن بیندازیم، به معادلات مربوطه نگاه کنیم و برخی از روش های جدیدتر را نیز بررسی کنیم.

پخش خودکار خط زمانی را ذخیره کنید
دوره مسابقه ویدیویی
24K بازدید
سلول کاستنر-کلنر
در اواسط دهه 1800 پایه و اساس فرآیند کاستنر-کلنر ایجاد شد. سلول مورد استفاده برای این فرآیند را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

سلول کاستنر-کلنر
سلول کاستنر-کلنر
بخش راست و چپ دارای محلول کلرید سدیم با یک آند گرافیت (A) و یک کاتد جیوه (M) هستند. بخش میانی دارای محلول هیدروکسید سدیم، همان آند جیوه (M) و یک کاتد آهن (D) است.

این سلول دارای یک الکترود مثبت و یک الکترود منفی در داخل یک مخزن بود. واکنش‌ها در فرآیند کاستنر-کلنر به شرح زیر است:

آب نمک کلرید سدیم (آب نمک) داخل مخزن قرار می گیرد.
الکترود مثبت (آند) کلرید را از سدیم دور می کند.
کلرید جمع می شود و ترکیب می شود و گاز کلر (یک ضدعفونی کننده عالی) را تشکیل می دهد. اما اکنون یون های سدیم آزاد داریم که در اطراف پرسه می زنند.
آب با الکترود منفی (کاتد) به یون های هیدروژن و هیدروکسید (OH) تجزیه می شود.
سپس هیدروکسید و سدیم با هم ترکیب می شوند و هیدروکسید سدیم را تشکیل می دهند.
در ابتدا این روش چندان مؤثر نبود زیرا سدیم (که در کاتد ایجاد می شود) به واکنش با کلر در آند یا سایر اجزاء ادامه می دهد. اما در اواخر دهه 1800، این مشکل با استفاده از جیوه به عنوان کاتد، که با سدیم ترکیب شد، برطرف شد.

نام کاستنر-کلنر به این دلیل به وجود آمد که دو مرد به نام‌های همیلتون کاستنر در ایالات متحده و کارل کلنر از اتریش تقریباً به طور همزمان روش جیوه را توسعه دادند. به جای مبارزه بر سر حقوق، تصمیم گرفتند با هم کار کنند و نام هر دوی خود را روی آن بگذارند.

چگونه آب را از هم جدا کنیم
در واقعیت، واکنش هایی که اتفاق می افتد بسیار پیچیده تر است. در یک محیط الکتریکی، کلرید سدیم به راحتی از هم جدا می شود، زیرا پیوندهای یونی آن به راحتی جدا می شوند. اما شکستن پیوندهای کووالانسی آب بسیار دشوارتر است.

در آب، یک اتم اکسیژن به دو اتم هیدروژن پیوند دارد. اکسیژن دارای دو جفت تنها (4 الکترون) است، بنابراین در کل مولکول 8 الکترون وجود دارد.

به هشت الکترون موجود در یک مولکول آب توجه کنید.
مولکول آب
برای جدا کردن آن باید از 2 مولکول آب برای تشکیل 1 مولکول گاز هیدروژن (H2) و 2 مولکول هیدروکسید (2OH) استفاده کنیم.

گاز هیدروژن 2 الکترون و هیدروکسید 16 الکترون (8 الکترون از هر کدام) می آورد، بنابراین در مجموع 18 الکترون به دست می آوریم. چگونه با 16 الکترون شروع می کنیم و به 18 می رسیم؟

این فقط به صورت جادویی اتفاق نمی افتد. بیایید به تولید گاز کلر نگاه کنیم. هنگامی که کلر و سدیم از هم جدا می شوند، کلر با یک الکترون اضافی (در مجموع 8 الکترون ظرفیتی) خارج می شود زیرا یک الکترون از سدیم دور می کند. ترکیب 2 اتم کلر در مجموع برابر با 16 الکترون است در صورتی که فقط به 14 الکترون نیاز داریم. 2 الکترون اضافی بیرون کشیده شده و برای جدا کردن آب استفاده می شود.

بنابراین، آند به عنوان یک اکسید کننده برای کلر (الکترون ها را از دست می دهد) و کاتد به عنوان یک کاهنده برای آب (الکترون می گیرد) تسهیل می کند. اما چرا سدیم به سادگی به کاتد نمی رود و کاهش نمی یابد؟ بار مثبت دارد، شما فکر می کنید که می خواهد کاهش یابد. اما سدیم در واقع با بار مثبت بسیار پایدار است بنابراین کاهش نمی یابد.

تولید هیدروکسید سدیم
اکنون که می دانیم این واکنش چگونه رخ می دهد، اجازه دهید کمی دقیق تر به معادلات نگاه کنیم:

معادله کامل

اما در واقع این به عنوان یک سری مراحل رخ می دهد. ابتدا 2 کلرید سدیم به یون تجزیه می شوند، همانطور که در اینجا می بینید:

معادله کلرید سدیم

سدیم به عنوان یک یون مثبت کاملاً پایدار است بنابراین بیشتر کاهش نمی یابد یا اکسید نمی شود. اما گاز کلر بیشتر در آند اکسید می شود.

منبع

https://study.com/academy/lesson/industrial-production-of-sodium-hydroxide-processes-equations.html

https://bismoot.com/blog/%d8%b3%d8%af%db%8c%d9%85-%d9%87%db%8c%d8%af%d8%b1%d9%88%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

مونو آمونیوم فسفات (MAP) منبع اصلی فسفر و نیتروژن است. این ترکیب که به نام آمونیوم دی هیدروژن فسفات (ADP) نیز شناخته می شود، یک ترکیب شیمیایی با فرمول (NH4) (H2PO4) است که به عنوان عنصر اصلی در کودهای کشاورزی به عنوان یک ماده شیمیایی مفید کشاورزی، برخی کپسول های آتش نشانی و همچنین کاربردهای قابل توجهی استفاده می شود. در دارای اپتیک و الکترونیک است.

کاربردهای مونوآمونیوم فسفات بسیار متنوع اند.

ظاهر مونو آمونیوم فسفات
خواص فیزیکی و شیمیایی:
مونوآمونیوم فسفات به صورت پودر یا بلورهای چهار وجهی سفید موجود است. این جامد از کاتیونهای آمونیوم [NH4] و آنیونهای فسفات دی هیدروژن [H2PO4] به نسبت مساوی تشکیل شده است.

این ترکیب در آب محلول و تقریباً نامحلول در اتانول است و تا دمای 200 درجه سانتیگراد پایدار است.

مهمترین خواص فیزیکی و شیمیایی این ترکیب را می توان در جدول زیر خلاصه کرد:

فرمول شیمیایی NH4H2PO4
جرم مولی (g/mol) 115.03
ظاهر جامد
PH 4.2
بو بی بو
چگالی (g/cm3) 1.80
نقطه ذوب (درجه سانتیگراد) 190
حلالیت در آب (گرم در 100 گرم آب در دمای 25 درجه سانتیگراد) 40.4
حلالیت کمی محلول در الکل. عملاً در استون نامحلول است
رنگ سفید
کریستال یا پودر تشکیل دهید
نام های دیگر آمونیوم دی هیدروژن فسفات، آمونیوم بی فسفات، نمک مونو آمونیوم
ساختار شیمیایی تصویر ساختار شیمیایی مونو آمونیوم فسفات
فرآیند تولید مونو آمونیوم فسفات:
مونو آمونیوم فسفات به صورت صنعتی از واکنش گرمازا اسید فسفریک با آمونیاک به نسبت مناسب تهیه می شود و در ابتدا کریستالی بوده و سپس رسوب می کند.

در این روش مواد اولیه به نسبت مساوی واکنش داده و MAP تولید می شود، سپس محصول موجود به گرانولاتور فرستاده می شود و این ماده به صورت جامد تولید می شود.

روش دوم شامل یک راکتور متقاطع لوله ای است و گرمای حاصل از ترکیب آمونیاک و اسید فسفریک باعث تبخیر آب موجود و جامد شدن محصول می شود.

NH3 + H3PO4 ↔ NH4H2PO4

همانطور که مشاهده می شود، واکنش فوق یک واکنش دو طرفه است، یعنی در دمای بالا، محصول تجزیه شده و دوباره به اجزای تشکیل دهنده خود یعنی آمونیاک و اسید فسفریک تبدیل می شود.

منبع

https://shanghaichemex.com/product/mono-ammonium-phosphate/