خرید و فروش مواد شیمیایی در اصفهان

کاربردهای هیدروکینون چیست؟
هیدروکینون کاربردهای مختلفی دارد که عمدتاً با عملکرد آن به عنوان یک عامل کاهنده محلول در آب مرتبط است. این جزء اصلی در اکثر توسعه دهندگان عکاسی سیاه و سفید برای فیلم و کاغذ است که با متول ترکیبی، هالیدهای نقره را به نقره عنصری کاهش می دهد.

کاربردهای مختلف دیگری نیز در ارتباط با قدرت کاهنده آن وجود دارد. هیدروکینون به عنوان یک بازدارنده پلیمریزاسیون، با بهره گیری از خواص آنتی اکسیدانی خود، از پلیمریزاسیون اسید اکریلیک، متیل متاکریلات، سیانوآکریلات و سایر مونومرهایی که مستعد پلیمریزاسیون با رادیکال هستند، جلوگیری می کند. هیدروکینون با عمل به عنوان یک پاک کننده رادیکال های آزاد، عمر مفید رزین های حساس به نور مانند پلیمرهای پر سرامیک را افزایش می دهد.

هیدروکینون می تواند یک کاتیون هیدروژن را از هر دو گروه هیدروکسیل از دست بدهد و یک یون دی فنولات تشکیل دهد. نمک دی فنولات دی سدیم هیدروکینون به عنوان یک واحد کومونومر متناوب در تولید پلیمر PEEK استفاده می شود.

کم رنگ شدن پوست
هیدروکینون به عنوان یک کاربرد موضعی در سفید کردن پوست برای کاهش رنگ پوست استفاده می شود. استعداد مشابه متول برای ایجاد درماتیت را ندارد. این ماده تنها در برخی از کشورها، از جمله کشورهای عضو اتحادیه اروپا تحت دستورالعمل 76/768/EEC: 1976، تنها با نسخه تجویز می شود.

در سال 2006، سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید قبلی خود را از هیدروکینون لغو کرد و ممنوعیت تمام داروهای بدون نسخه را پیشنهاد کرد.FDA اعلام کرد که هیدروکینون را نمی توان به عنوان یک سرطان زا بالقوه رد کرد. این نتیجه بر اساس میزان جذب در انسان و بروز نئوپلاسم در موش‌ها در چندین مطالعه به دست آمد که در آن موش‌های بالغ میزان تومورها را افزایش دادند، از جمله هیپرپلازی سلول‌های فولیکولی تیروئید، آنیزوکاریوز (تغییر در اندازه هسته‌ها)، سلول‌های تک هسته‌ای. لوسمی، آدنوم سلول های کبدی و آدنوم سلول توبول کلیوی. کمپین برای لوازم آرایشی ایمن نیز نگرانی ها را برجسته کرده است.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که هیدروکینون، اگر به صورت خوراکی مصرف شود، می‌تواند باعث اکرونوز اگزوژن شود، یک بیماری مخرب که در آن رنگدانه‌های آبی-سیاه بر روی پوست رسوب می‌کنند. با این حال، آماده سازی پوست حاوی این ماده به صورت موضعی تجویز می شود. FDA در سال 1982 هیدروکینون را به عنوان یک محصول ایمن طبقه بندی کرده بود - به طور کلی به عنوان ایمن و موثر شناخته می شود (GRASE)، با این حال مطالعات بیشتری تحت برنامه ملی سم شناسی (NTP) پیشنهاد شد تا مشخص شود که آیا خطری برای انسان در اثر استفاده از آن وجود دارد یا خیر. هیدروکینون. ارزیابی NTP شواهدی از اثرات سرطان زا و ژنوتوکسیک طولانی مدت را نشان داد

در حالی که استفاده از هیدروکینون به عنوان یک عامل روشن کننده می تواند با استفاده مناسب موثر باشد، همچنین می تواند باعث ایجاد حساسیت پوستی شود. استفاده از ضد آفتاب روزانه با درجه PPD بالا (تیره شدن رنگدانه های مداوم) خطر آسیب بیشتر را کاهش می دهد. هیدروکینون گاهی اوقات با اسیدهای آلفا هیدروکسی ترکیب می شود که پوست را لایه برداری می کند تا روند روشن شدن پوست را تسریع کند. در ایالات متحده، درمان‌های موضعی معمولاً تا ۲ درصد هیدروکینون دارند. در غیر این صورت، غلظت های بالاتر (تا 4 درصد) باید با احتیاط تجویز و مصرف شود.

در حالی که هیدروکینون به طور گسترده برای درمان هایپرپیگمانتاسیون تجویز می شود، سوالاتی که در مورد مشخصات ایمنی آن توسط آژانس های نظارتی در اتحادیه اروپا، ژاپن و ایالات متحده مطرح می شود، جستجو برای سایر عوامل با اثربخشی مشابه را تشویق می کند. چندین عامل از این قبیل در حال حاضر در دسترس یا تحت تحقیق هستند،  از جمله آزلائیک اسید، کوجیک اسید، رتینوئیدها، سیستامین،استروئیدهای موضعی، اسید گلیکولیک و سایر مواد. ثابت شده است که یکی از اینها، 4-بوتیل رزورسینول، در درمان اختلالات پوستی مرتبط با ملانین تا حد زیادی موثرتر است، و همچنین به اندازه کافی ایمن است که بدون نسخه در دسترس باشد.

خواص هیدروکینون را در لینک زیر ببینید

https://bismoot.com/blog/%d9%87%db%8c%d8%af%d8%b1%d9%88%da%a9%db%8c%d9%86%d9%88%d9%86/

اتفاقات طبیعی
هیدروکینون ها یکی از دو معرف اولیه در غدد دفاعی سوسک های بمب افکن، همراه با پراکسید هیدروژن (و شاید ترکیبات دیگر، بسته به گونه) هستند که در یک مخزن جمع می شوند. مخزن از طریق یک دریچه کنترل شده توسط عضله به یک محفظه واکنش با دیواره ضخیم باز می شود. این محفظه با سلول هایی پوشانده شده است که کاتالازها و پراکسیدازها ترشح می کنند. هنگامی که محتویات مخزن وارد محفظه واکنش می شود، کاتالازها و پراکسیدازها به سرعت پراکسید هیدروژن را تجزیه کرده و اکسیداسیون هیدروکینون ها را به p-quinones کاتالیز می کنند. این واکنش‌ها اکسیژن آزاد را آزاد می‌کنند و حرارت کافی تولید می‌کنند تا مخلوط را به نقطه جوش برساند و تقریباً یک پنجم آن را تبخیر کند و یک اسپری داغ از شکم سوسک تولید کند.

مشتقات فارنسیل هیدروکینون محرک های اصلی تراوش شده توسط بوته سگ سگ پشمالو هستند که می توانند باعث درماتیت تماسی شدید در انسان شوند.

تصور می شود که هیدروکینون سم فعال در قارچ Agaricus hondensis باشد.

نشان داده شده است که هیدروکینون یکی از ترکیبات شیمیایی محصول طبیعی بره موم است.

همچنین یکی از ترکیبات شیمیایی موجود در کاستوریوم است. این ترکیب جمع شده است

از کیسه‌های کرچک بیش‌تر.

در توت خرس (Arctostaphylos uva-ursi)، آربوتین به هیدروکینون تبدیل می شود.

منبع

https://en.wikipedia.org/wiki/Hydroquinone

خواص شیمیایی و فیزیکی مولکول هگزان
هگزان یک هیدروکربن آلکان با فرمول شیمیایی CH3 (CH2) 4CH3 است. پیشوند “hex” به شش کربن آن اشاره دارد ، در حالی که پایان “ane” نشان می دهد که کربن های آن با پیوندهای واحد به هم متصل شده اند. ایزومرهای هگزان تا حد زیادی واکنش پذیر نیستند و اغلب به عنوان یک حلال بی اثر در واکنش های آلی استفاده می شوند زیرا بسیار غیر قطبی هستند. آنها همچنین اجزای متداول بنزین و چسب هایی هستند که برای کفش ، محصولات چرمی و سقف استفاده می شوند. علاوه بر این ، از آن در حلالها برای استخراج روغن برای پخت و پز و به عنوان پاک کننده برای تولید کفش ، مبلمان و پارچه استفاده می شود.

تولید
هگزان با تصفیه نفت خام تولید می شود. ترکیب دقیق کسر تا حد زیادی به منبع نفت (خام یا اصلاح شده) و محدودیت های پالایش بستگی دارد. محصول صنعتی (معمولاً در حدود 50٪ وزن ایزومر مستقیم زنجیره ای) کسری است که در دمای 65-70 درجه سانتی گراد جوش می آید.

سمیت

سمیت حاد هگزان نسبتاً کم است ، اگرچه بیهوشی خفیفی است. استنشاق غلظت های بالا ابتدا حالت سرخوشی خفیف ایجاد می کند و به دنبال آن خواب آلودگی همراه با سردرد و حالت تهوع ایجاد می شود.

مسمومیت مزمن از هگزان در افراد سوء استفاده کننده از حلالهای تفریحی و در کارگران تولید کفش ، ترمیم مبلمان و صنایع خودروسازی مشاهده شده است. علائم اولیه سوزن سوزن شدن و گرفتگی در بازوها و پاها و به دنبال آن ضعف عمومی عضلانی است. در موارد شدید آتروفی عضلات اسکلتی همراه با از دست دادن هماهنگی و مشکلات بینایی مشاهده می شود.

علائم مشابهی در مدلهای حیوانی مشاهده می شود. آنها با انحطاط سیستم عصبی محیطی (و در نهایت سیستم عصبی مرکزی) همراه هستند ، که با قسمتهای دیستال آکسونهای عصبی بلندتر و گسترده تر شروع می شود. مسمومیت ناشی از خود هگزان نیست بلکه یکی از متابولیت های آن ، هگزان-2،5-دیون است. اعتقاد بر این است که این با گروه آمینه زنجیره جانبی بقایای لیزین در پروتئین ها واکنش نشان می دهد و باعث ایجاد ارتباط متقاطع و از دست دادن عملکرد پروتئین می شود.

اثرات مسمومیت با هگزان در انسان نامشخص است. در سال 1994 ، n-hexane در فهرست مواد شیمیایی موجود در فهرست انتشار سموم (TRI) قرار گرفت. در بخش دوم قرن 20 و اوایل قرن 21 ، تعدادی انفجار به احتراق گاز هگزان نسبت داده شد. به در سال 2001 ، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده مقرراتی را در مورد کنترل انتشار گازهای هگزان به دلیل خواص سرطان زا و نگرانی های زیست محیطی صادر کرد.

خرید هگزان را از Bismoot.com می توانید انجام دهید.

استفاده می کند
در صنعت ، هگزان ها در فرمولاسیون چسب کفش ، محصولات چرمی و سقف استفاده می شوند. آنها همچنین برای استخراج روغن های پخت و پز (مانند روغن کانولا یا روغن سویا) از دانه ها ، برای پاکسازی و چربی زدایی انواع اقلام و در تولید پارچه استفاده می شوند. این روغن معمولاً در استخراج روغن سویا بر اساس غذا در ایالات متحده استفاده می شود و این آلاینده ای است که به طور بالقوه در تمام محصولات غذایی سویا با استفاده از این روش وجود دارد ، که توسط FDA تنظیم نشده است.

معمولاً از آزمایشگاه هگزان ها استخراج روغن و چربی از آب و خاک برای تجزیه و تحلیل است. از آنجایی که هگزان را نمی توان به سادگی از بین برد ، در آزمایشگاه برای واکنشهایی که شامل بازهای بسیار قوی هستند ، مانند تهیه ارگانولیتیومها ، از آن استفاده می شود. به عنوان مثال ، بوتیلیتیوم ها معمولاً به عنوان محلول هگزان عرضه می شوند.

هگزان ها معمولاً در کروماتوگرافی به عنوان حلال غیر قطبی استفاده می شوند. آلکانهای بالاتر موجود به عنوان ناخالصی در هگزانها زمان نگهداری مشابهی با حلال دارند ، بدین معنی که کسرهای حاوی هگزان نیز حاوی این ناخالصی ها هستند. در کروماتوگرافی مقدماتی ، غلظت حجم زیادی از هگزان ها می تواند منجر به نمونه ای شود که به میزان قابل توجهی توسط آلکان آلوده شده است. این امر ممکن است منجر به بدست آوردن یک ترکیب جامد به عنوان روغن شود و آلکان ها با تجزیه و تحلیل تداخل داشته باشند.

در بسیاری از کاربردها (به ویژه دارویی) ، استفاده از n-hexane به دلیل سمیت طولانی مدت آن حذف می شود. اغلب با n-heptane جایگزین می شود ، که متابولیت سمی هگزان-2،5-دیون را تشکیل نمی دهد.

منبع

https://www.worldofmolecules.com/fuels/hexane.htm

بخش  - شناسایی خطرات

مرور فوری
ظاهر: مایع شفاف و بی رنگ. نقطه اشتعال: -4 درجه سانتیگراد
هشدار! مایع و بخار قابل اشتعال. باعث سوزش چشم می شود. تنفس بخارات ممکن است باعث خواب آلودگی و سرگیجه شود. ممکن است باعث تحریک دستگاه تنفسی شود. تماس طولانی مدت یا مکرر باعث از بین رفتن چربی پوست با تحریک ، خشکی و ترک می شود.
اعضای هدف: سیستم عصبی مرکزی ، دستگاه تنفسی ، چشم ، پوست.

اثرات بالقوه بر سلامت
چشم: باعث سوزش چشم می شود. بخارها ممکن است باعث تحریک چشم شوند.
پوست: ممکن است باعث تحریک پوست شود. تماس مکرر یا طولانی مدت ممکن است باعث خشک شدن و ترک خوردن پوست شود. اکثر مطالعات انسانی نشان داده است که اتیل استات واکنش آلرژیک روی پوست انسان ایجاد نمی کند. با این حال ، یک مورد موردی از ابتلای زن به آلرژی پوستی به اتیل استات وجود دارد.
بلع: ممکن است باعث تحریک دستگاه گوارش شود. خوردن مقادیر زیاد ممکن است باعث افسردگی عصبی مرکزی شود. ممکن است باعث سردرد ، حالت تهوع ، خستگی و سرگیجه شود. این اثرات ممکن است تا حدی ناشی از اتانول باشد که هنگام تجزیه اتیل استات در بدن آزاد می شود.
استنشاق: ممکن است باعث تحریک دستگاه تنفسی شود. استنشاق غلظت های بالا ممکن است عوارض مخدر ایجاد کند. ممکن است مضر باشد اگر استنشاق شود.
مزمن: استنشاق مزمن ممکن است عوارضی مشابه استنشاق حاد ایجاد کند. حیواناتی که در معرض 4300 پی پی ام (موش) و 2000 پی پی ام (خوکچه هندی) قرار گرفتند ، 6 ساعت در روز به مدت 7 روز دچار تغییرات جزئی خون و کاهش اشتها شدند. هیچ نشانه ای از آسیب کبدی یا کلیوی وجود نداشت. خرگوش های در معرض 16000 میلی گرم در متر مکعب (4440 پی پی ام) ، 1 ساعت در روز به مدت 40 روز دچار کم خونی ثانویه (کاهش تعداد گلبول های قرمز خون) ، کاهش سطح هموگلوبین ، افزایش تعداد ماکروفاژها ، احتقان و انحطاط چربی اندام های مختلف و بزرگ شدن می شوند. از طحال یک بازبین معتقد است که آسیب اندام ممکن است به دلیل ناخالصی های موجود در اتیل باشد

روش تولید اتیل استات نیز به شیوه های گوناگون است.

بخش  - اقدامات کمکهای اولیه

چشم ها: در صورت تماس ، بلافاصله چشم ها را با آب فراوان به مدت حداقل 15 دقیقه بشویید. دریافت کمک پزشکی.
پوست: در صورت تماس ، پوست را با مقدار زیادی آب بشویید. لباسها و کفشهای آلوده را دربیاور. اگر سوزش ایجاد شد و ادامه یافت ، از پزشک کمک بگیرید. لباس ها را قبل از استفاده مجدد بشویید.
بلع: در صورت بلع ، استفراغ را تحریک نکنید مگر اینکه توسط پزشک توصیه شود. هرگز از راه دهان به فرد بیهوش چیزی ندهید. دریافت کمک پزشکی.
استنشاق: در صورت استنشاق ، آن را به هوای تازه برسانید. در صورت عدم تنفس ، تنفس مصنوعی انجام دهید. اگر تنفس مشکل است ، اکسیژن بدهید. دریافت کمک پزشکی.
نکاتی برای پزشک: درمان علامتی و حمایتی کنید.

بخش  - اقدامات اطفاء حریق

اطلاعات عمومی: مانند هر آتش سوزی ، از دستگاه تنفس مستقل در فشار ، MSHA/NIOSH (تأیید شده یا معادل آن) و وسایل محافظتی کامل استفاده کنید. بخارات ممکن است با هوا مخلوط انفجاری ایجاد کنند. 

منبع

https://fscimage.fishersci.com/msds/08750.htm

در جعبه های کفش ، کیسه های گوشت گوزنی و بسته بندی شده در حباب تلویزیون ، بسته های سفید کوچکی قرار دارند که روی آنها هشدار بسیار واضح “نخور” قرار داده شده است. این بسته های ژل سیلیکا هستند ، راه حلی برای افرادی که در همه جا به دنبال حفظ رطوبت کامل محصولات خود هستند. این بسته ها به دلیل ساختار شیمیایی مناسب مولکول های دی اکسید سیلیکون در داخل ، تا 40 درصد وزن خود را در رطوبت نگه می دارند. و اگرچه بسته ها ممکن است بیشترین ارتباط را با ژل سیلیکا داشته باشند ، اما این مواد به طیف وسیعی از محصولات که ممکن است هرگز آنها را ندیده باشید ، وارد می شوند. Super Soaker-Upper از نظر فنی ، بسته های ژل سیلیکا خشک کننده هستند - دسته وسیع تری از مواد که رطوبت را جذب می کنند. خاک رس بنتونیت ، که از خاکستر آتشفشانی به دست می آید ، و دیگر فرمول های شیمیایی ، مانند کلرید کلسیم ، نیز در مکانهای مشابه بسته های ژل سیلیکا قرار می گیرند ، به همین منظور: برای دور نگه داشتن آب از محصولاتی که واقعاً نباید مرطوب شوند. اگرچه به نظر می رسد از محافظت خوبی برخوردار است ، اما وسایل الکترونیکی ضد رطوبت نیستند.

آب موجود در هوا بین درزهای پوشش ها نفوذ می کند و می تواند مستقیماً از طریق پلاستیک جذب شود. رطوبت به بسته بندی مواد غذایی نیز وارد می شود و ترد شدن یا جویدن یک میان وعده را خراب می کند در حالی که رشد کپک را تشویق می کند. بسته های ژل سیلیکا با جذب رطوبت در مواقع زیاد عمل می کنند و اگر هوا خیلی خشک شود ، مقداری از آب جذب شده را آزاد می کند. خود ژل اساساً ترکیبی از آب و سیلیس است که جزء اصلی ماسه است. با هم ، مواد تشکیل دهنده گلوله هایی هستند که وقتی از نزدیک مورد بررسی قرار می گیرند ، از شبکه های مولکولی ساخته شده اند و تقریباً ساختار اسفنجی دارند. تمام شکاف های کوچک بین و بین این مولکول ها چیزی است که به ژل اجازه می دهد آب را به خوبی نگه دارد. آب ناشی از هوای مرطوب روی قسمتهای جامد ژل سیلیکا متراکم می شود. قطرات انباشته شده و به تدریج انباشته می شوند تا با رسوبات رطوبت رو به رشد در مولکول های ژل مجاور تماس بگیرند. سرانجام ، این دو ادغام می شوند. سابین لروچ و مارتین وندلند ، هر دو مهندس دانشگاه منابع طبیعی و علوم زیستی ، وین ، این فرآیند را در مقاله ای در سال 2013 توصیف کرده اند: “آب مایع در حفره های جدا کننده ذرات پل ایجاد می کند.” مولکول های آب به یکدیگر و سیلیس ژل محکم می چسبند ، در حالی که ساختار داخلی هر گلوله را در یک بسته پر می کنند - باعث می شود هر کیسه حتی در صورت اشباع نسبتاً خشک احساس شود. سیلیکا ژل به مریخ می رود از آنجا که ژل سیلیس روی آب متراکم شده روی ساختار شیمیایی آن نگه داشته می شود ، می توان این روند را معکوس کرد. گرما به اندازه کافی قوی است که پیوندهای نسبتاً ضعیف بین ژل سیلیکا و آب را بشکند و اجازه می دهد رطوبت از بین برود. به همین دلیل است که تیمی از مهندسین در دانشگاه فنی دانمارک بررسی کردند که آیا وسایل الکترونیکی می توانند گرمای کافی برای خشک کردن مواد خشک کننده داخل بدنه پلاستیکی خود فراهم کنند یا خیر. اگر این مواد افزودنی مکنده رطوبت در حالی که دستگاه ها خاموش هستند کار خود را انجام دهند ، شاید گرمای تولید شده توسط فناوری در حین روشن شدن بتواند رطوبت خشک کننده ها را از بین ببرد و آنها را برای مدت طولانی تری کار کند. آنها دریافتند که ژل های سیلیس نمی توانند به گرمای دستگاه های الکترونیکی پاسخ دهند ، اما سایر مواد خشک کننده ممکن است این ترفند را کنار بگذارند. محققان دائما در حال آزمایش بسته های ژل سیلیکا و سایر مواد خشک کننده هستند تا ببینند این مواد چه کارهایی می توانند انجام دهند. به عنوان مثال ، تیمی از میکروبیولوژیست ها نمونه های باکتری استرپتوکوکوس پنومونیه را در بسته های جداگانه قرار دادند و دریافتند که ژل سیلیکا عملکرد خوبی در زنده نگه داشتن عامل بیماری زا در هنگام انتقال بین آزمایشگاه ها دارد. محققان از بازسازی قالب سیلیس نیز خوشحال هستند. برای سناریوهایی که تولیدکنندگان به فناوری حذف آب نازک تر یا پراکنده نیاز دارند ، مهندسان ورق های نازک و نسخه های پودری ژل سیلیکا را توسعه دادند. Aerogels - انواع سیلیس که نوعی فوم جامد هستند - عایق خوبی در چکمه ها و مریخ نورد است. با وجود تطبیق پذیری سیلیکا ژل ، یکی از راه های عدم استفاده از این ماده به عنوان میان وعده است. در حقیقت ، ژل سیلیکا غیر سمی است. اگر کسی یک بسته را قورت دهد ، محتویات داخل آن احتمالاً باعث بیماری نمی شود. به گفته مرکز سم ایلینوی ، بزرگترین مسئله خفه شدن خود بسته است. به احتمال زیاد بچه ها فکر می کنند این بسته ها بخشی از غذا هستند ، اما افراد مبتلا به زوال عقل نیز گاهی اوقات برای تشخیص آنچه باید یا نباید مصرف شود ، مشکل دارند. و برای برخی دیگر از مواد خشک کننده که مضرتر هستند ، این می تواند یک مشکل باشد - حداقل یک مورد ثبت شده وجود دارد که یک فرد مبتلا به زوال عقل از یک ماده خشک کننده به نام اکسید کلسیم استفاده کرده و دهان خود را از نظر شیمیایی سوزانده است. از آنجا که می تواند وجود داشته باشد

منبع

https://bismoot.com/blog/%d8%b3%db%8c%d9%84%db%8c%da%a9%d8%a7%da%98%d9%84/

https://www.discovermagazine.com/the-sciences/what-is-silica-gel-and-why-do-packets-of-it-come-with-everything-you-buy

کلرید بنزالکونیوم 0.1٪
همه چیز را در مورد بنزالکونیم کلرید 0.1، ، از جمله نحوه ساخت آن ، و اینکه چرا Pourse از بنزالکونیم کلرید 0.1 in در محصولات ما استفاده می شود ، بیاموزید.
9 ژوئن 2020
کلرید بنزالکونیوم 0.1٪
فهرست مطالب
بنزالکونیوم کلراید 0.1٪ چیست؟
بنزالکونیم کلراید 0.1٪ در محصولات ما چه می کند؟
چرا صحت از کلرید بنزالکونیوم 0.1٪ استفاده می کند
نحوه تولید بنزالکونیوم کلرید 0.1٪
منابع
تلفظ: \ ˌben-zal-ˈkō-nē-əm \ \ ˈklȯr-ˌīd \
نوع: مصنوعی
بنزالکونیوم کلراید 0.1٪ چیست؟
بنزالکونیوم کلرید 0.1٪ یک پودر زرد یا سفید یا قطعه ژلاتینی است. 

بنزالکونیوم کلراید 0.1٪ در محصولات ما چه می کند؟
بنزالکونیوم کلرید 0.1٪ یک ضد عفونی کننده و ضد عفونی کننده است که به جلوگیری از رشد باکتری ها ، مخمرها و قارچ ها کمک می کند. این ماده اغلب در کف کننده های ضد عفونی کننده دست ، صابون ها ، اسپری های بینی و سایر محصولات یافت می شود. 

چرا از بنزالکونیوم کلرید 0.1٪ استفاده می شود؟
ما از بنزالکونیوم کلرید 0.1٪ در ضدعفونی کننده دست خود به عنوان ضد عفونی کننده و ضدعفونی کننده استفاده می کنیم. این تنها ماده فعال در محصول است که اطمینان می دهد 99.9 of باکتری ها و میکروب ها از سطح دست ها حذف می شوند. برخی از مطالعات نشان می دهد که این ماده ممکن است در غلظت های خاصی محرک چشم باشد. 

کاربردهای دیگر بنزآلکونیوم کلراید را اینجا بخوانید.

نحوه تولید بنزالکونیوم کلرید 0.1٪
بنزالکونیوم کلرید 0.1٪ یک ترکیب آمونیوم چهارگانه است که می تواند با متیل کردن یک آمین اولیه از یک اسید چرب یا ترکیبی از اسیدهای چرب برای ایجاد دی متیل آلکیل آمین ساخته شود. سپس با بنزیل کلرید quaternized می شود. [5،6] بنزالکونیوم کلرید در الکل ، استون و آب محلول است. 

منابع
[1] برنامه بین المللی ایمنی شیمیایی سازمان بهداشت جهانی
[2] DrugBank کانادا
[3] آژانس دارویی اروپا
[4] DrugBank کانادا
[5] مجله کالج سم شناسی آمریکا
[6] DrugBank کانادا
[7] مجله کالج سم شناسی آمریکا
[8] مجله کالج سم شناسی آمریکا
[9] آژانس دارویی اروپا

10)https://puracy.com/blogs/ingredients/benzalkonium-chloride-01